Deze ketchup komt oorspronkelijk uit het boek ‘Nourishing Traditions’ van Sally Fallon. Zij gebruikt hier een flinke hoeveelheid tomatenpuree en vissaus. Nu had ik dat niet in huis, maar ik heb wel kerstomaten en wei!
Zelfgemaakte Ketchup
Ongeveer 400 gram kerstomaten geroosterd in de oven (200 graden, half uur). Andere soort tomaat lijkt me ook geschikt.
50 ml wei van rauwe melk (yoghurt gemaakt, dit uitgelekt). Dit heb ik standaard in de koelkast
snufje steviapoeder
1/2 tl cayenne peper
1 tl grijs zeezout
Dit heb ik vervolgens in de staafmixer gedaan en tot moes gepureerd. Proeven en vervolgens tabasco en mout azijn naar smaak toegevoegd. Stevia vond ik iets overheersend, hopelijk dat het tijdens het fermenteren wat wegvalt.
De ketchup heb ik verdeeld over twee glazen flesjes die ik nu twee dagen in de kelder laat staan om het fermentatieproces zijn gang te laten gaan. Dit gebeurd door de bacteriën in de wei. Daarna is de ketchup in de koelkast zo’n 3 maanden houdbaar. En met dat het meer gefermenteerd is, wordt het dikker.
Ik ben heel benieuwd naar het eindresultaat!
© 2010-2012 Eet Goed, Voel je Goed. ALL RIGHTS RESERVED.
Heleen Quantrill zegt
12 december 2011 at 13:30Ja, heel erg lekker! Beetje zuur, echt een ambachtelijke smaak haast. Niet zo chemisch als die rommel die je in de supermarkt koopt. Zeker een aanrader!
Heleen Quantrill(Quote) (Reageer)
Anonymous zegt
12 december 2011 at 12:29En? Hoe is het geworden??
Anonymous(Quote) (Reageer)
Heleen zegt
1 november 2010 at 12:03Ik kan me je gezicht heeel goed voorstellen! Wat zonde! Al dat werk en al die bewondering! hahahahaha
Ik ben ook heel benieuwd naar dit resultaat. Ik heb het expres grof gelaten, dus niet door de zeef gedrukt, we zullen zien hoe het uitpakt! Ik zal het laten weten.
Heleen(Quote) (Reageer)
gusta zegt
1 november 2010 at 12:00Ooit maakte ik, volgens oud-Engels recept, ketchup. Dat moest koken,indikken,roeren,en dat urenlang. Het resultaat was prachtig maar van de vijfliterpan waar ik mee begon, bleef slechts anderhalf flesje over. Mijn toenmalige vriend was zo trots op mijn noeste arbeid, dat iedereen die op visite kwam, de flesjes mocht bewonderen. Kun je je mijn gezicht voorstellen toen hij van de trap afkukelde met de twee flesjes,die het niet overleefden? Ik heb het dus nooit kunnen proeven, want ook dit moest een poos staan om tot volle smaak te komen.
gusta(Quote) (Reageer)