Waarom Langzaam eten Beter is

Dit is weer een gastartikel van Bernard van Puur Figuur. Veel leesplezier!

Onze gehaaste levensstijl brengt diverse gezondheidsnadelen met zich mee. Zo blijkt uit onderzoek dat snel eten ongezond kan zijn. In dit artikel lees je waarom het beter is om de tijd te nemen voor je maaltijd, en kom je er achter hoe langzaam eten je gewicht kan beïnvloeden.

Je kauwt meer en eet daardoor minder

Als je langzaam eet, kauw je meer. Dat is niet alleen goed voor je spijsvertering, het zorgt er ook voor dat je minder eet [1,2,3]. Uit onderzoek blijkt dat mensen met gewichtsproblemen hun eten minder vaak kauwen dan mensen met een gezond gewicht.

In een ander onderzoek werden 45 proefpersonen gevraagd om pizza te eten tot ze vol zaten. De proefpersonen werden daarbij in drie groepen verdeeld. De eerste groep moest normaal kauwen, de tweede groep moest 1,5 keer zoveel kauwen dan normaal en de derde groep moest 2 keer zoveel kauwen dan normaal.

De gemiddelde hoeveelheid calorieën die men at daalde in de groep die 1,5 keer zoveel moest kauwen met 9,5%. In de groep die twee keer zoveel moest kauwen, werden er zelfs bijna 15% minder calorieën gegeten.

Je geniet meer van je eten

Als je jouw maaltijd gehaast naar binnen werkt, ontneem je jezelf de kans om van je eten te genieten. Een eetmoment is een ideaal moment om even rustig te zitten en te genieten van de geuren, smaken en texturen van je voedsel.  Dit zorgt ervoor dat je meer van je eten geniet. Tevens geeft het je nieuwe energie waardoor je je weer opgeladen voelt, en vermindert het stress.

Je verteert je eten beter

Wat veel mensen niet weten, is dat je spijsvertering eigenlijk al in je mond begint terwijl je jouw eten kauwt. Tijdens het kauwen komt er speeksel vrij. De enzymen in het speeksel starten het spijsverteringsproces. Als je langzaam eet, en dus meer kauwt, verteer je het eten beter, wat ervoor zorgt dat je lichaam de voedingsstoffen beter kan opnemen.

Snel eten zorgt er daarentegen voor dat je jouw eten minder goed verteert, wat onder andere voor gasvorming kan zorgen.

Je geeft je verzadigingshormonen de tijd

Je eetlust wordt sterk beïnvloed door je hormonen maar bijvoorbeeld ook door liefdesverdriet. Als je eet, worden er verzadigingshormonen (leptine) naar je hersenen gestuurd. Deze hormonen geven je hersenen de boodschap dat je gegeten hebt en dat je lichaam voedingsstoffen aan het opnemen is. Hierdoor vermindert je eetlust. Dit proces duurt zo’n 20 minuten. Na deze tijd zul je pas voelen dat je vol zit.

Als je snel eet, is de kans groot dat je meer eet dan je nodig hebt, omdat je lichaam simpelweg niet genoeg tijd heeft om het signaal te verwerken. Door langzamer te eten wordt het verzadigingshormoon op tijd verwerkt en hierdoor eet je automatisch minder.

Afvallen en hormonen werken nauw samen. Naast het verzadigingshormoon zijn er nog andere belangrijke hormonen die ervoor zorgen dat je minder zult eten en zult afvallen. Lees dit artikel voor meer informatie.

Tips om langzamer te eten

Als je gewend bent om gehaast je eten naar binnen te schrokken, kan je waarschijnlijk wel wat tips gebruiken om langzamer te gaan eten. De onderstaande adviezen helpen je hierbij.

1. Leg je bestek neer nadat je een hap in je mond hebt gedaan.
2. Haal diep adem.
3. Drink wat water bij de maaltijd.
4. Voorkom extreme honger voor de maaltijd.
5. Eet voedsel waar je wat langer op moet kauwen.
6. Eet met stokjes of met kleiner bestek.
7. Geef jezelf de tijd om van langzaam eten een nieuwe gewoonte te maken.

Heb jij meer tips om langzamer te eten? Laat een reactie achter en deel welke tips voor jou goed werken.

Conclusie

Langzaam eten zorgt ervoor dat je het eten beter verteert en dat je meer voedingsstoffen opneemt. Door minder gehaast te eten krijgt je lichaam bovendien de kans om het verzadigingsignaal op tijd te verwerken, waardoor je automatisch minder eet. Langzaam eten is een goede manier om gewicht te verliezen en op gewicht te blijven.

Bronnen

[1] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18589027

[2] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25447481

[3] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24215801