Aankomende zaterdag wordt onze dochter 4 jaar en volgende week maandag mag ze dus trakteren op school. En hoewel ik erg makkelijk recepten kan bedenken of aanpassen en prima smaken op elkaar kan afstemmen en maar 2 keer per jaar een verschrikkelijke culinaire faux-pas bega, en ik dat best wel aardig kan verwoorden zodat een ander daar ook nog wat aan heeft, ben ik niet echt creatief met mijn handen. Zo ga ik morgen naar een vriendin toe en die zal mij helpen om vier schattige tule rokjes te maken voor het feestje van dochterlief. Ik haal de spullen, zij zal hoogstwaarschijnlijk verwoede pogingen ondernemen om mij te overtuigen dat ik zat kan naaien en dat het niet moeilijk is.
Als ik nog eens over naaien begin tegenover mijn moeder, draait ze altijd met haar ogen en verandert ze van onderwerp. Mam wilde graag professioneel naaister worden en maakte vroeger (en nog) zelf prachtige kleren en keurige gordijnen.
Dochterlief is creatiever dan ik. Met haar handen bedoel ik. Als je haar kamertje ziet, begrijp je wat ik bedoel…
Maar dit terzijde!
Punt is, dat ik op ons mini-schooltje ietwat een reputatie heb voor wat betreft eten en hapjes. Ik houd de lezingen sinds kort ook op school en de juffen vinden dit ontzettend leuk. Dus ja, dat wekt bepaalde verwachtingen. En hier begint dus mijn probleem. Want, wat *on earth* moet ik maken dat en gezond en lekker en creatief is? Zakjes chips of kaas en ananas is zo 2011, net als worstenbroodjes, dus ja… ik zal aan de bak moeten!
Tot zover ben ik niet verder gekomen dan nog een flinke hoeveelheid van die mini-cupcakes die ik in mijn vorige post noem. Vriendin zal het niet erg vinden dat ik het bakblik wat later terugbreng. Overigens is zij degene die mij op dit idee bracht. Zij is ook degene van de rokjes, en het kleuren op de muur omdat het behang er toch binnenkort af gaat. Dat soort dingen.
Probleem is, dat de mooiste traktaties tegenwoordig haast standaard kleurstoffen, glucose-fructosestroop, geharde vetten en nog meer suiker bevatten (lekkere fondant op je verjaardagstaart, iemand??). Of je slaat door naar hartig en dan zit het tjokvol separatorvlees, MSG, nog meer geharde vetten, dubieuze chemische toevoegingen en dat wordt gefrituurd in zo mogelijk nog dubieuzer frituurvet. Zelfs bladerdeeghapjes zijn niet veilig, want het croissantdeeg van Danerolle bevat geen roomboter zoals normaal bladerdeeg behoort te bevatten, maar een flinke verzameling plantaardige vetten en olien… Niet doen, dus! Voor veel minder geld haal je een pakje bladerdeeg van Koopmans.
Maar om een gezond en nog leuk uitziend alternatief aan te bieden, moet je flink in de buidel tasten. En aan Echtgenoot heb ik helemaal niks, want vergeleken bij hem lijk ik Da Vinci qua creativiteit… Op het internet word je ook niet veel wijzer. De meeste traktaties zijn dertien in een dozijn. De kinderen moeten het wel lekker vinden, daar draait het om.
En nu heb ik een volledig artikel gewijd aan mijn grieven ten aanzien van schooltraktaties, maar ben nog geen steek opgeschoten over wat ik nou eigenlijk zal doen. En nee, ik wil geen doosjes met rozijntjes uitdelen. Kleine meid vindt die niet lekker.
…
Ik zit te denken aan Caramel Popcorn, maar dan met lage GI palmsuiker en natuurlijk de beste boter en kokosolie. Leuk in gekleurde puntzakjes en een pakje natte doekjes voor de juf om de kleef af te vegen 😉
Met lekkere truffels voor de juffen. Maar dan gemaakt met dadels en pure chocolade.
Al dat geklaag heeft dus toch nog wat opgeleverd! Wat doen jullie als schooltraktaties en is het bij jullie ook gewoonte het team wat lekkers te geven?
© 2010-2012 Eet Goed, Voel je Goed. ALL RIGHTS RESERVED.
Met jouw recept voor chocoladetaart met chocoladelaagje in het achterhoofd heb ik vorig jaar zogenaamde “creepercakjes”
Dit snap je pas als je het spel minecraft kent maar ik zag deze op pinterest voorbij komen en dacht dat kan ik ook maar dan gezonder.
Van de chocoladecake een plaat gebakken en de chocoglazuur met witte ( bio) chocolade gemaakt met een klein beetje groene voedingskleurstof om een laagje gras op de aarde te creeeren. Dit in blokjes gesneden als minecraft blokken en met platgewalste dadels de vormpjes voor de gezichtjes bovenop het blok uitgesneden… Het ging erin als koek zeggen ze dan he..
Maar ik vind het vaak lastig om leuk en gezond te combineren zeker op een school waar de meeste kids de comerciele snacks gewend zijn..
Tina(Quote) (Reageer)
Hoi Heleen,
Af en toe lees ik je blog en lees nu pas over je traktatie-perikelen. Juist deze morgen heeft mijn dochter op school getrakteerd voor haar 7e verjaardag. Heel simpel, gezond en erg lekker: (saté)stokjes volgeprikt met blokjes vers fruit zoals ananas, meloen (oranje en wit), pitloze witte druifjes, mandarijn. Dit alles op een halve meloen geprikt die ik ingepakt had met alu-folie. Het ging er in als koek en de juf was erg verrast dat er eindelijk eens een gezonde traktatie was. Voor de juf had ik geen aparte traktatie, ze mocht mee-eten van de fruitspiezen. Ik hoorde een poosje terug dat de juffen tegen elkaar “klaagden” dat er zoveel zoete traktaties waren dat ze het niet eens meer opeten!!! Het gaat in een grote trommel in de koffiekamer en als iemand zin heeft pakt hij er wat uit, of het wordt gebruikt als beloning voor de kinderen die klassedienst hebben na schooltijd!!
Het hoeft dus niet moeilijk te zijn of veel te kosten om toch wat lekkers te trakteren. En ’s middags had ik een mooie fruitsalade voor onze kids van de restjes die over waren.
Marja(Quote) (Reageer)
Hele leuke ideeen allemaal! Hier kan ik zeker wat mee. Dochter gaf aan iets met hartjes te willen trakteren, nou daar kan ik wel wat mee, dan heb ik een houvast. Dat van een plastic zakje met een leuke strik is een goed idee, want dat lijkt altijd leuk. Ik heb bij de Hanos een keer een hele doos vol met stevige plastic zakjes gehaald die mooi rechtop blijven staan. Strikje er omheen, klaar!
En inderdaad, zelf maken is gewoon altijd goed. Je hebt veel meer invloed op wat er in gaat.
Bedankt allemaal voor de inspiratie!
Heleen Quantrill(Quote) (Reageer)
Ik maakte vorige jaar 2 soorten muffins: met vanille en chocola. Met roomboter en gula java suiker, een groot succes.
Koste weinig, en het bakken was ook zo gebeurd.
En de juffen vonden het ook zalig.
Er is niets mis met roomboter (juist niet, dat ben ik helemaal met je eens) en af en toe iets met suiker kan best, maar ik maak het wel zelf! Veel gezonder dan de baggerzooi met oneetbare ingredienten die niets met voedsel te maken heeft
Spaarcentje/Wel en Wee(Quote) (Reageer)
Ha Heleen,
21 jaar geleden maakte ik muizen voor de 4e verjaardag van onze dochter. zij had een klasje van 10 dus was het te doen, want het is best een klus. van kaas snijd je langwerpige blokjes, de voorste bovenste punten haal je eraf: de snuit! voor de ogen gebruik je rozijnen, voor de oren witte chips, en als staart een dropveter. ‘kgeloof dat er ook nog snorharen aanzaten, maar met wat ik dat deed weet ik niet meer….
succes hoor, met verzinnen
en DV een fijne verjaardag toegewenst 🙂
vr gr Daniëlle
Anonymous(Quote) (Reageer)
Onze dochter wordt binnenkort 5 jaar en toevallig ben ik gisteren achter traktaties aangegaan. Wat ik voor de klasgenootjes heb, is gewoon een leuk, niet eetbaar kadootje. Er zijn in maart veel verjaardagen in de klas, dus al veel te veel te snoepen. Ik ben bij een goedkope winkel geweest en heb 30 kleine kadootjes gekocht (leuke pennen, potlood met gum, kladblokjes, stoepkrijtjes). Die mag dochterlief in gaan pakken in kadopapier en papa neemt uit de papierversnipperaar op zijn werk een heleboel snippers mee. En ziedaar…Een grabbelton. Voor het team bak ik havermoutkoekjes, gezoet met rozijnen, agave en palmsuiker. Daar leg ik er 2 van op een (papieren) schoteltje. Eventueel zelfgemaakte bonbon erbij. Precies weet ik het nog niet, leuk doorzichtig plastic er omheen en vastmaken met een leuke strik.
Jeannet(Quote) (Reageer)
Wat is er mis met plantaardige vetten en oliën, volgens jou?
la merlette blanche(Quote) (Reageer)
In dit geval en in het geval van de meeste koekjes en zoutjes, betekent het dat deze olien en vetten door de fabriek bewerkt zijn. Plantaardige olie moet je zo min mogelijk aan (zon-)licht blootstellen en je maakt mij niet wijs dat ze erg omzichtig hiermee omgaan. Daar komt bij dat plantaardige vetten voor mij een equivalent is voor ‘geharde’ vetten. Als het palmvet is, specificeren ze het namelijk wel. Net als ‘specerijen’, ‘kruiden’ of mijn favoriet ‘aroma’. Erg vaag zodat je eigenlijk niet precies weet wat er nou in zit. Als je hier kritisch naar kijkt en zeker bij grote, commerciele merken, kun je niet anders concluderen dat om winst te maken er dus met mindere kwaliteit producten gewerkt wordt.
Roomboter en goeie kwaliteit olie is erg prijzig. Ranzige en geharde vetten zijn een stuk goedkoper en smaken door verwerking eigenlijk erg lekker…
Dat is mijn probleem met ‘plantaardige vetten en olien’ bij reguliere en niet-biologische merken. Hoewel je bij de laatste ook kritisch moet zijn, uiteraard.
Groeten
Heleen
Heleen Quantrill(Quote) (Reageer)
Je hebt een punt. Maar ik schrik er toch wel een beetje van dat je alle plantaardige vetten en oliën over dezelfde kam leek te scheren.
Ik koop zelden grote, commerciële merken en dus ook helemaal niet vaak in de fabriek gemaakte koekjes. Ik maak het meestal gewoon zelf… Ik zou niet durven beweren dat er niet omzichtig wordt omgegaan, daarvoor heb ik nog niet genoeg daarover gelezen (en al zeker niet zelf een fabriek bezocht). En denk je dat er omzichtiger wordt omgegaan met roomboter etc.? (geen sarcastische vraag ofzo, voor alle duidelijkheid, ik vraag me écht af hoe je daarover dan denkt)
Ik vroeg me vooral af of je plantaardige vetten ‘afkeurde’ om gezondheids- of om milieuredenen. En bij jou gaat het in de eerste plaats om gezondheidsredenen, terwijl mijn motivatie om biologische, plantaardige producten te gebruiken in de eerste plaats milieu- en dierenwelzijnsgerelateerd zijn… Verschillende focus, verschillende voorkeuren 🙂
la merlette blanche(Quote) (Reageer)
Wat ik eerder al zei, de vetten en olien waar ik het in dit verband over heb, worden gebruikt in commerciele, niet biologische merken. En dan weet ik zeker dat ook deze niet milieuvriendelijk verwerkt worden. Het punt met plantaardig vet is, dat als men niet op de verpakking wil aangeven om wat voor soort vet het gaat (cacaoboter, palmvet, kokosolie), ik aanneem dat ze het niet Willen vermelden en dan scheer ik inderdaad alles over 1 kam puur uit eigenbelang met gezondheid op het oog.
Goede boter komt van koeien die biologisch voer krijgen en op onbespoten grasland grazen. Boter wordt in het algemeen niet uitgebreid bewerkt in de fabriek omdat het melkvet is, iets dat al van nature aanwezig is in room. Olie uit planten en noten en dergelijk zal altijd eerst onttrokken moeten worden. En omdat deze vetten onverzadigd zijn, zijn ze extra gevoelig voor blootstelling aan licht, lucht en hitte. Boter en andere verzadigde vetten hebben dit niet. Mede daarom kies ik voor biologische boter (en kokosolie en rundervet). Met andere woorden, boter zal veel minder snel ranzig worden dan bijvoorbeeld olijfolie of zonnebloemolie. Zeker als het om een niet-biologisch, commercieel proces gaat.
Dus mijn plantaardige olien zijn altijd koudgeperst en gebruik ik om mayo mee te maken en salades te verrijken bijvoorbeeld. Bakken en braden doe ik om diezelfde reden altijd in boter of kokosolie. En inderdaad, mijn prioriteit ligt bij mijn gezondheid. Hoewel ik wel altijd duidelijk maak op mijn blog dat biologische producten altijd beter zijn. Het milieu aspect houd ik wel altijd in het oog.
Nou, weer een heel verhaal! Ik hoop dat het je zo wat meer duidelijk is.
Groetjes en goed weekend!
Heleen
Heleen Quantrill(Quote) (Reageer)